عبدالرسول بن فرج‌اللّه قائمی اصفهانیعبدالرسول بن فرج‌اللّه قائمی اصفهانی، از علمای معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیحاج شیخ عبدالرّسول قائمی فرزند شیخ فرج‌اللّه دیزیچه‌ای اصفهانی، از علمای معاصر اصفهان بوده است. ۲ - تولد و تحصیلوی در ۳ رمضان ۱۳۱۶ق در روستای «دیزیچه» اصفهان متولّد شد. مقدمات را در زادگاه خود نزد شیخ فرج‌اللّه دیزیچه‌ای آموخت. سپس به اصفهان رفته و سطوح را نزد میر سیّداحمد مدرس و شیخ علی مدرس یزدی به پایان رساند و دروس خارج را نزد سیّدمحمّد مدرس نجف‌آبادی، میر سیّدعلی مجتهد نجف‌آبادی و سیّدمحمّدرضا خراسانی فرا گرفت. آنگاه به حوزه علمیه قم رفته و در درس حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد. او در سال ۱۳۴۹ق به نجف اشرف مشرّف شده و از درس حضرات آیات میرزا محمّدحسین نائینی، شیخ ضیاءالدّین عراقی و آقا سیّدابوالحسن اصفهانی بهره گرفت. ۳ - اقدامات و فعالیتهادر سال ۱۳۶۰ق پس از مراجعت از سفر حج به امر آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی و درخواست اهالی شهر به آبادان رفت و در آنجا به تبلیغ دین و خدمت به مردم مبادرت ورزید و نماز جماعت را در مسجد نو آن شهر اقامه نمود. از اقدامات مؤثر او مبارزه با بدعت‌ها و عقاید انحرافی همچون عقاید کسروی و بیان روشن و مستدل حقایق اسلام به مردم بود. از خدمات اجتماعی او احداث و یا تعمیر برخی از مدارس و مساجد همچون مسجد نو، مدرسه قائمیه و دارالایتام و حوزه علمیه در آبادان و مسجد ولیعصر (عجل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در جزیزه خارک است. او پس از آغاز جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۵۹ش به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد باب‌الرّحمه واقع در دروازه دولت به اقامه جماعت مشغول شد و در کنار آن به ارشاد مردم و رفع گرفتاری‌های نیازمندان پرداخت. ۴ - وفاتاین عالم جلیل‌القدر سرانجام در صبح روز شنبه ۲۳ شعبان ۱۴۱۲ق (مطابق ۱۶ بهمن ۱۳۷۲ش) در اصفهان وفات یافته و پیکر او به قم منتقل و در یکی از اطاق‌های صحن بزرگ مرقد مطهر حضرت معصومه (سلام‌اللّه‌علیها) مدفون گردید. ۵ - آثار و تالیفاتکتب زیر از تالیفات وی هستند: ۱. «رساله‌ای در حدیث غدیر»؛ ۲. «شرح برخی از خطب نهج‌البلاغه»؛ ۳. «یادداشت‌هایی در فقه». [۱]
آثار الحجّه، ج۲، ص۲۰۴.
[۲]
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۱۶.
[۳]
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، آئینه پژوهش: سال چهارم، شماره ۶، مورخ ۱۳۷۳ش، ص۱۲۰.
[۴]
جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۹۳۹.
۶ - پانویس
۷ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۳۴. |